چندین راه برای تامین اکسیژن در بیمارستان

بیمارستان ها به مقدار زیادی اکسیژن نیاز دارند، بنابراین انواع روش های تامین اکسیژن نیز بسیار ضروری است. بنابراین، متداول‌ترین روش‌ها کدامند؟ ویژگی های هر روش چیست؟ این چیزی است که امروز به شما معرفی می کنیم.
ابتدایی ترین تامین اکسیژن در بیمارستان ها تامین اکسیژن بطری است. یعنی سیلندرهای اکسیژن به بخشهایی که نیاز به اکسیژن دارند منتقل می شود و مستقیماً توسط بیماران استفاده می شود. سیلندرهای اکسیژن به این ترتیب در ساختمان بخش پراکنده می شوند و برای سهولت استفاده اغلب در هر طبقه سیلندرهای اکسیژن متعددی در نظر گرفته شده است که مدیریت آن آسان نیست و خطر آتش سوزی زیاد است و فقط در موارد چندگانه قابل استفاده است. ساختمان های بخش طبقه در دهه 1970 و 1980 بیمارستان های کشور ما اساساً از این روش گازرسانی استفاده کردند، اما در حال حاضر فقط در برخی بیمارستان های کوچک در سطح شهرستان ها و شهرستان ها استفاده می شود.
تامین گاز اکسیژن ساز پزشکی. با توجه به اصل آن، ژنراتور اکسیژن را می توان به روش تولید اکسیژن الکتروشیمیایی، روش جداسازی هوا در دمای پایین و روش جذب نوسان فشار غربال مولکولی پزشکی تقسیم کرد. با توجه به فرآیند پیچیده جداسازی هوا در دمای پایین و تولید اکسیژن الکتروشیمیایی، تجهیزات منطقه وسیعی را اشغال می کنند. در حال حاضر از روش جذب الک مولکولی پزشکی بیشتر برای تولید اکسیژن استفاده می شود. اصل کار استفاده از الک مولکولی زئولیت 5A به عنوان جاذب است. کریستال غربال مولکولی زئولیت 5A یک ساختار قفسی با غارهای کریستالی به خوبی توسعه یافته است.
تامین اکسیژن مایع یعنی از مخازن ذخیره اکسیژن مایع یا گروه های سیلندر اکسیژن برای استفاده مرکزی از شبکه لوله برای تامین گاز استفاده می شود و از مخازن ذخیره اکسیژن مایع بیشتر استفاده می شود. در مقایسه با تامین اکسیژن بطری، این روش دارای منابع گازی پایدار و متمرکز است، استفاده از آن برای بیماران راحت است و ایمنی آتش بالاتری دارد و غیره. اکسیژن نیز برای تامین هوا از این طریق دچار دگرگونی فنی شده است.